نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• علی پژهان ¹
• پروانه افشاری ²

¹ استادیار جمعیت شناسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی (نویسنده مسئول).

² دانشجوی دکتری جمعیت شناسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی

چکیده

چکیده
پژوهش حاضر با هدف «بررسی نگرش زنان معلول نسبت به فرزندآوری در شهر تهران» با روش توصیفی و پیمایشی انجام شده است.جامعه آماری شامل کلیه زنان معلول همسردار (49-15) در شهر تهران(1500 نفر) بر اساس سرشماری سال 1395 است.روش نمونه‌گیری به صورت سیستماتیک بوده وحجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 300 نفر انتخاب گردید. ابزار سنجش، پرسشنامه محقق ساخته که با 42 سؤال بوده است.
نتایج تحلیل عاملی نشان داده است که بین گویه‌های یک عامل با گویه‌های عامل دیگر، هیچگونه همبستگی مشاهده نشد و هر عامل به طور مستقل بر نگرش زنان به فرزندآوری تأثیر دارد. ‌نگرش زنان معلول نسبت به فرزندآوری با توجه به سن ازدواج، نوع شغل، منزلت و موقعیت اجتماعی زنان متفاوت است. بین نگرش زنان معلول نسبت به فرزندآوری با درآمد، ثروت خانواده و مشاغل مختلف رابطه وجود ندارد. همچنین بین نگرش زنان معلول نسبت به فرزندآوری با رفاه اجتماعی، عدالت محیطی و برخورداری از تأمین اجتماعی رابطه معنی‌داری وجود دارد. نتایج رگرسیون نشان داده است، عوامل جمعیتی با بیش از 57% ، عوامل اجتماعی با بیش از 69% ، عوامل اقتصادی با بیش از 58% و عوامل فرهنگی با بیش از 63% در نگرش زنان معلول به فرزندآوری مؤثر می‌باشند. بنابراین آنچه بیش از هر مسئله‌ایی در تغییر نگرش زنان معلول به باروری قابل تعمق است برخورداری از رفاه اجتماعی است.
           

کلیدواژه‌ها

• واژه‌های کلیدی:نگرش
• معلولیت
• زنان معلول
• فرزندآوری

عنوان مقاله [English]

Attitudes of Women with Disabilities in Tehran toward Childbearing

نویسندگان [English]

• ali pezhhan ¹
• PARVANEH AFSHARI ²

¹ Department of Demography, Islamic Azad University, Tehran Branch, Tehran, Iran

² Department of Demography, Islamic Azad University, Tehran, Iran

چکیده [English]

Attitudes of Women with Disabilities in Tehran toward Childbearing
Ali Pezhhan[1]  ,  Parvaneh Afshari[2]
Received: 07/07/2018             Accepted: 19/01/2019
 
Abstract
This present study is descriptive and aims to examine the attitudes of women with disabilities who reside in the city of Tehran toward childbearing. The studied population consists of all married women with disabilities in Tehran (1500 people) based on the results of 2017 National Population and Housing Census in Iran. The sampling method was a systematic sampling method and the size of the sample was determined through Cochran formula through which 300 people were selected as the sample of the study. The required data for the Study were collected through questionnaires. Results of the factor analysis have proved that there is no correlation between the measures of any factor with the measures of other factors and any factor has its own impact on the disabled women’s attitude toward child bearing. According to calculations of the Chi-square test, there is a significant correlation between the attitudes of women with disabilities toward childbearing and economic, social and cultural factors. There is also a significant relationship between the attitudes of women with disabilities toward child bearing and the number of their brothers and sisters as well as their family size. There was a significant relationship between the attitudes of women with disabilities toward child bearing and social welfare, circumferential justice and benefiting from social security. Regression results have shown that demographic factors with over 57%, social factors with more than 69%, economic factors with more than 58% and cultural factors with more than 63% have been effective in determining the attitudes of women with disabilities towards childbearing.
Keywords: Attitude, Disability, Disabled Women and Childbearing.





[1]. Assistant Professor of Demographics- Islamic AzadUniversity, Tehran-Center Branch.
    (Corresponding Author).    Pezhhan_ali@yahoo.com


[2]. PhD Student in Demography- Islamic AzadUniversity, Tehran-Center Branch.
    afsharip1@gmail.com