%0 Journal Article %T نگرش زنان معلول نسبت به فرزندآوری در شهر تهران %J پژوهشنامه مددکاری اجتماعی %I دانشگاه علامه طباطبایی %Z 2476-6380 %A پژهان, علی %A افشاری, پروانه %D 2017 %\ 03/21/2017 %V 4 %N 11 %P 152-184 %! نگرش زنان معلول نسبت به فرزندآوری در شهر تهران %K واژه‌های کلیدی:نگرش %K معلولیت %K زنان معلول %K فرزندآوری %R 10.22054/rjsw.2017.9656 %X چکیده پژوهش حاضر با هدف «بررسی نگرش زنان معلول نسبت به فرزندآوری در شهر تهران» با روش توصیفی و پیمایشی انجام شده است.جامعه آماری شامل کلیه زنان معلول همسردار (49-15) در شهر تهران(1500 نفر) بر اساس سرشماری سال 1395 است.روش نمونه‌گیری به صورت سیستماتیک بوده وحجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 300 نفر انتخاب گردید. ابزار سنجش، پرسشنامه محقق ساخته که با 42 سؤال بوده است. نتایج تحلیل عاملی نشان داده است که بین گویه‌های یک عامل با گویه‌های عامل دیگر، هیچگونه همبستگی مشاهده نشد و هر عامل به طور مستقل بر نگرش زنان به فرزندآوری تأثیر دارد. ‌نگرش زنان معلول نسبت به فرزندآوری با توجه به سن ازدواج، نوع شغل، منزلت و موقعیت اجتماعی زنان متفاوت است. بین نگرش زنان معلول نسبت به فرزندآوری با درآمد، ثروت خانواده و مشاغل مختلف رابطه وجود ندارد. همچنین بین نگرش زنان معلول نسبت به فرزندآوری با رفاه اجتماعی، عدالت محیطی و برخورداری از تأمین اجتماعی رابطه معنی‌داری وجود دارد. نتایج رگرسیون نشان داده است، عوامل جمعیتی با بیش از 57% ، عوامل اجتماعی با بیش از 69% ، عوامل اقتصادی با بیش از 58% و عوامل فرهنگی با بیش از 63% در نگرش زنان معلول به فرزندآوری مؤثر می‌باشند. بنابراین آنچه بیش از هر مسئله‌ایی در تغییر نگرش زنان معلول به باروری قابل تعمق است برخورداری از رفاه اجتماعی است.             %U https://rjsw.atu.ac.ir/article_9656_5ea556a60848963e2a255f0ffea1260e.pdf