محمد گنجی؛ نرگس نیکخواه؛ فاطمه حامی کارگر؛ مسعود غفاری
چکیده
گروه‌های اجتماعی مختلف هرکدام تلاش‌هایی در جهت رسیدن به سلامتی اتخاذ می‌کنند و با توجه به موقعیت اجتماعی خود با موانعی نیز در جهت تحقق سلامتی مواجه هستند در این میان زنان نابینا و کم‌بینا نیز تجربیات منحصر به‌فردی در این زمینه دارند. این پژوهش با روش پدیدار شناسی، به واکاوی تلاش‌های زنان نابینا و کم‌بینا در بستر تجربه زیسته‌ی‌شان ...
بیشتر
گروه‌های اجتماعی مختلف هرکدام تلاش‌هایی در جهت رسیدن به سلامتی اتخاذ می‌کنند و با توجه به موقعیت اجتماعی خود با موانعی نیز در جهت تحقق سلامتی مواجه هستند در این میان زنان نابینا و کم‌بینا نیز تجربیات منحصر به‌فردی در این زمینه دارند. این پژوهش با روش پدیدار شناسی، به واکاوی تلاش‌های زنان نابینا و کم‌بینا در بستر تجربه زیسته‌ی‌شان و همچنین موانع پیش‌روی آنان در شهر کاشان می پردازد. دراین راستا با استفاده از نمونه‌گیری هدفمند با ملاک اشباع نظری 25 نفر از زنان نابینا و کم‌بینا برای انجام مصاحبه های عمیق انتخاب شده اند. سپس با استفاده از تحلیل تماتیک براون و کلارک مصاحبه‌ها تحلیل گردید. پس از استخراج کدهای مناسب، دو تم اصلی با عناوین عاملیت سلامت‌محور و موانع ادراک‌شده‌ی تحقق سلامت به دست آمده است. عاملیت سلامت‌محور، شامل کنش‌ها و اقداماتی است که در حیطه‌ی آگاهی افراد است و جهت حفظ، بهبود و یا ارتقای سلامت بروز می‌کند. و دارای تم‌های فرعی پیش فرض‌های اولیه سلامتی، پیشگیری آگاهانه در راستای حفظ سلامت، بازسازی و درمانگری و اقدامات مخل سلامتی است. موانع ادراک‌شده‌ی سلامت نیز به مقوله‌های کلان اجتماعی اشاره دارد که خارج از اراده افراد تحقق سلامتی را در زنان نابینا و کم‌بینا محدود می‌نماید و حاوی تم‌های فرعی سلامت اقتصاد محور، رفتارهای آزار دهنده‌ی جامعه، بستر اجتماعی ناتوان‌کننده و چالش با نهاد درمان و خانواده‌ی منفعل می باشد.
محسن نیازی؛ زهرا صادقی آرانی؛ حدیث ابراهیمی؛ اعظم حیدری
چکیده
چکیده امروزه با توجه به آمار رو به افزایش معلولین بررسی مسائل مربوط به آنان مورد توجه جهانی قرار گرفته است، چرا که توانمندسازی و ارتقاء کیفیت زندگی معلولین می‌تواند عامل موثری نیز در بهبود شاخصه‌های رشد و توسعه جوامع باشد. در این میان برخی نیازهای معلولین نیازمند نگاه خاص و برنامه‌ریزی ویژه است که از آن جمله می‌توان ازدواج و تشکیل ...
بیشتر
چکیده امروزه با توجه به آمار رو به افزایش معلولین بررسی مسائل مربوط به آنان مورد توجه جهانی قرار گرفته است، چرا که توانمندسازی و ارتقاء کیفیت زندگی معلولین می‌تواند عامل موثری نیز در بهبود شاخصه‌های رشد و توسعه جوامع باشد. در این میان برخی نیازهای معلولین نیازمند نگاه خاص و برنامه‌ریزی ویژه است که از آن جمله می‌توان ازدواج و تشکیل خانواده معلولین را نام برد. هدف: با توجه به ضرورت ازدواج این قشر هدف از تحقیق پیش‌رو تعیین متغیرهای مؤثر و موانع ازدواج معلولین و دستیابی به مدل این عوامل در جهت برنامه‌ریزی و اقدام مؤثر در این حوزه است. روش: برای دستیابی به این متغیرها از تحقیقات پیشین و مصاحبه از چهار گروه معلول، خانواده معلول، مسئولین مراکز و متخصصین استفاده شده است، روش مورد استفاده برای تحلیل روابط بین متغیرها، مدلسازی ساختاری تفسیری ISM است که میزان اثرگذاری و اثرپذیری متغیرها بر یکدیگر نیز با استفاده از تحلیل MICMAC در آن مشخص گردید. یافته ها: یافته های حاصل از تحقیق نشان می‌دهد که عوامل نوع و شدت معلولیت تأثیرگذارترین متغیرهای مدل به دست آمده هستند که پس از آن نوع نگرش جامعه به معلولیت و فقدان سازوکارهای سازمانی و قانونی نیز عامل مهمی در رفع موانع ازدواج معلولین می‌باشد. نتیجه گیری: بنابر نتایج ضروری است که چالش‌های حاصل از موانع ذکر شده با اولویت آموزش و پیشگیری و اصلاح نگرش و اقدام در حوزه سیاست گذاری‌های صحیح رفع گردد.
علی پژهان؛ پروانه افشاری
چکیده
چکیده پژوهش حاضر با هدف «بررسی نگرش زنان معلول نسبت به فرزندآوری در شهر تهران» با روش توصیفی و پیمایشی انجام شده است.جامعه آماری شامل کلیه زنان معلول همسردار (49-15) در شهر تهران(1500 نفر) بر اساس سرشماری سال 1395 است.روش نمونه‌گیری به صورت سیستماتیک بوده وحجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 300 نفر انتخاب گردید. ابزار سنجش، پرسشنامه محقق ...
بیشتر
چکیده پژوهش حاضر با هدف «بررسی نگرش زنان معلول نسبت به فرزندآوری در شهر تهران» با روش توصیفی و پیمایشی انجام شده است.جامعه آماری شامل کلیه زنان معلول همسردار (49-15) در شهر تهران(1500 نفر) بر اساس سرشماری سال 1395 است.روش نمونه‌گیری به صورت سیستماتیک بوده وحجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 300 نفر انتخاب گردید. ابزار سنجش، پرسشنامه محقق ساخته که با 42 سؤال بوده است. نتایج تحلیل عاملی نشان داده است که بین گویه‌های یک عامل با گویه‌های عامل دیگر، هیچگونه همبستگی مشاهده نشد و هر عامل به طور مستقل بر نگرش زنان به فرزندآوری تأثیر دارد. نگرش زنان معلول نسبت به فرزندآوری با توجه به سن ازدواج، نوع شغل، منزلت و موقعیت اجتماعی زنان متفاوت است. بین نگرش زنان معلول نسبت به فرزندآوری با درآمد، ثروت خانواده و مشاغل مختلف رابطه وجود ندارد. همچنین بین نگرش زنان معلول نسبت به فرزندآوری با رفاه اجتماعی، عدالت محیطی و برخورداری از تأمین اجتماعی رابطه معنی‌داری وجود دارد. نتایج رگرسیون نشان داده است، عوامل جمعیتی با بیش از 57% ، عوامل اجتماعی با بیش از 69% ، عوامل اقتصادی با بیش از 58% و عوامل فرهنگی با بیش از 63% در نگرش زنان معلول به فرزندآوری مؤثر می‌باشند. بنابراین آنچه بیش از هر مسئله‌ایی در تغییر نگرش زنان معلول به باروری قابل تعمق است برخورداری از رفاه اجتماعی است.
