نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 استادیار جامعهشناسی دانشگاه رازی (نویسنده مسئول).
2 کارشناس ارشد مطالعات جوانان دانشگاه تهران.
3 کارشناس ارشد جامعهشناسی دانشگاه رازی.
چکیده
چکیده
هدف مقالۀ حاضر بررسی حق سالمندان به شهر است. رویکرد نظری مقاله مبتنی بر آرا هانری لوفور در باب «تولید فضا» و «حق به شهر» و روش آن مردمنگاری است. فنون گردآوری داده مشاهده، مصاحبه است. بر همین اساس، 20 مصاحبه از طریق نمونهگیری نظری انجام شده است. نتایج پژوهش نشان میدهند: پیادهروها و خیابان به دلیل ساختار بلند جداول بتونی، ناهمسطح بودن و مبلمان نامتناسب، به لحاظ استفاده، دسترسی و امکان حضور برای سالمندان مسئلهساز هستند؛ فضاهای سبز، قهوهخانهها و کوچهها و معابر از جمله سایتهای فضایی محلات هستند که در تسهیل حرکت، سکنیگزینی و پاتوقگزینی سالمندان تعیین کنندهاند، اما به دلیل نقصهای متفاوت امکان خاطره سازی، حمایت و استفاده از شهر را از سالمندان سلب میکنند؛ سازمانها و ادارت مربوط به امور رفاهی و اجتماعی سالمندان از نظر مناسبسازی برای سالمندان وضعیتی نامطلوبی دارند و خدمات رفاهی به سلامت پزشکی و رواندرمانی تقلیل یافته است. خانه برای سالمندان تبدیل به فضایی نگهدارنده در برابر مخاطرات بیرونی شده است؛ اما بیشتر شبیه به آسایشگاه است تا مکانی برای نقشآفرینی و تعامل گستردۀ سالمندان. درنهایت اینکه بسیاری از آسیبهای روانی و وجودی چون اضطراب، افسردگی، تنهایی و انزوا نه فردی که ریشه در بیتوجهی بهحق سالمندان به شهر است.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
The Rights of the Elderly to the City in Kermanshah
نویسندگان [English]
- siavashgh gholipour 1
- a m 2
- n r 3
1 assistance
2 razi university social sciences
چکیده [English]
Abstract
The aim of this study was to investigate the rights of the elderly to the city. The theoretical approach of the present study is based on Henri Lefebvre's theory of the "production of space" and "the right to the city" and the method of study is ethnographic. The technique of data collection used is observation and interview. Accordingly, 20 interviews were conducted through theoretical sampling. The results of the research show that sidewalks and streets are problematic for use, access, and availability for elderly people due to the high structure of concrete tables, inequality and disproportionate furniture; green spaces, cafes, alleys, and pathways are among the spatial sites of the neighborhoods that are determenants of facilitating the movement, settlement, and accommodation of the elderly but various defects deprive the elderly of memorizing, protecting and using the city. Social welfare and social organizations of the elderly have an unfavorable position for the elderly, and welfare services have been limited to medical and psychotherapy. The home for the elderly has become a supportive space against external hazards; it is more like a sanatorium than a place for the elderly to play a great deal of interaction. Finally, many psychological and existential injuries such as anxiety, depression, loneliness, and isolation, are not individualistic but are rooted in neglecting the right of the elderly to the city.
Keywords: Spatial Deeds, Production of Space, the Right to the City, Elderly Citizens, Kermanshah