مریم داودی؛ فریبرز درتاج؛ حسن اسدزاده؛ علی دلاور
چکیده
فرزند پروری یکی از موضوعاتی است که موردعلاقه صاحبنظران رشتههای مختلف ازجمله روانشناسی و مددکاری اجتماعی قرار گرفته است. مقاله حاضر به بررسی ویژگیهای فرزند پروری در آیینه خردهفرهنگ غربت در شهر تهران میپردازد. پیشفرض نظری این است که ویژگیهای فرزند پروری تحت تأثیر فرهنگ است. روش پژوهش، قومنگاری میباشد. دادههای پژوهش ...
بیشتر
فرزند پروری یکی از موضوعاتی است که موردعلاقه صاحبنظران رشتههای مختلف ازجمله روانشناسی و مددکاری اجتماعی قرار گرفته است. مقاله حاضر به بررسی ویژگیهای فرزند پروری در آیینه خردهفرهنگ غربت در شهر تهران میپردازد. پیشفرض نظری این است که ویژگیهای فرزند پروری تحت تأثیر فرهنگ است. روش پژوهش، قومنگاری میباشد. دادههای پژوهش از طریق تکنیکهای مصاحبههای نیمه ساختیافته و مشاهده مشارکتی گردآوریشده و با استفاده از تحلیل مضمونی مورد تحلیل قرار گرفته است. جامعه مشارکتکننده خانوادههای غربت شهر تهران در منطقه 12 میباشند، بخشی از دادهها از طریق کارشناسان احصا شده است. بر اساس یافتههای پژوهش، غربتهای شهر تهران به دلیل ویژگیهای فرهنگی خود، دارای ویژگیهای فرزند پروی خاص هستند که میتوان به مواردی چون سهل گیری و غفلت، سختگیری مبتنی بر استبداد مردانه، دلبستگی ناایمن، بیاعتنایی به نیازهای واقعی کودکان، کودکی و مسئله ازدواج زودهنگام، بیتوجهی به الگوهای ارتباطی و اجتماعی، بیتوجهی به آموزشهای رسمی اشاره کرد. بر این اساس، تدوین بستههای آموزشی خود محافظتی و طراحی مدلهای مداخلاتی فرزند پروری و رابطه والد-کودک بر اساس فرهنگ متمایز غربتها میتواند به والدین در انتخاب سبک مناسب کم مخاطره برای فرزند پروری و کاهش آسیبهای روانی-اجتماعی ناشی از آن کمک کند.