این نشریه مقالات معتبر در حوزه های ذیل را به چاپ می رساند: مددکاری اجتماعی رفاه اجتماعی سلامت اجتماعی امنیت اجتماعی مسائل اجتماعی هنجارها
هایده قره یاضی؛ محمد باقر تاج الدین؛ عالیه شکربیگی
چکیده
پژوهش حاضر در پی فهم تجربۀ زیستۀ دختران شهر تهران از شکاف نسلی صورت گرفته در جامعه است. در چند دهۀ اخیر با توجه به تغییرات ساختار فرهنگی جامعه، زمینۀ مساعدی برای بروز تغییرات در ارزش‌ها و نگرش‌های گروه های اجتماعی به ویژه نسل های جدید جامعۀ ایرانی به وجود آمده است. چارچوب مفهومی در پژوهش حاضر مبتنی بر دیدگاه های اندیشمندان در زمینۀ ...
بیشتر
پژوهش حاضر در پی فهم تجربۀ زیستۀ دختران شهر تهران از شکاف نسلی صورت گرفته در جامعه است. در چند دهۀ اخیر با توجه به تغییرات ساختار فرهنگی جامعه، زمینۀ مساعدی برای بروز تغییرات در ارزش‌ها و نگرش‌های گروه های اجتماعی به ویژه نسل های جدید جامعۀ ایرانی به وجود آمده است. چارچوب مفهومی در پژوهش حاضر مبتنی بر دیدگاه های اندیشمندان در زمینۀ تفاوت نسلی و تغییرات ارزشی نسل ها است. روش پژوهش کیفی و از نوع پدیدارشناسی تفسیری است که مبتنی بر آن با تعداد 20 نفر از دختران دهۀ 70 از طریق روش نمونه گیری هدفمند مصاحبۀ عمیق انجام شد و داده ها با روش تحلیل تماتیک(مضمون) مورد تحلیل و تفسیر قرار گرفتند. نتایج نشان می دهد که دختران دهۀ هفتاد شهر تهران به مثابه نسل جدید دارای تجارب زیستۀ خاصی چون: جهان-وطن بودن، نوگروی دینی، سکولار شدن، سبک زندگی مدرن، نوگرایی و هویت مدرن، زیست جهان متکثر و متمایز و ذهن بی خانمان هستند. در مجموع نسل دهۀ هفتاد مبتنی بر ارزش ها و باورهای جهان مدرن زیست خود را تنظیم می کند و تجارب زیستۀ خود را نیز بر این اساس تنظیم می کند و سامان می بخشد.
ستار پروین؛ زینب فعله گری؛ مرجان کیانی
چکیده
چکیده به دلایل مختلف، تأخیر در ازدواج (چه بر اساس عرف اجتماعی و چه بر اساس ادارک خود افراد) به تجربه زیسته بخشی از دختران و پسران تبدیل‌شده است اما با توجه به تفاوت‌های زیست‌شناختی و مختصات فرهنگی جامعۀ ایران، این امر ممکن است برای دختران شرایط متفاوتی را ایجاد کند. بر این اساس، هدف این مقاله، مطالعۀ تجربۀ زیستۀ دختران از تأخیر در ...
بیشتر
چکیده به دلایل مختلف، تأخیر در ازدواج (چه بر اساس عرف اجتماعی و چه بر اساس ادارک خود افراد) به تجربه زیسته بخشی از دختران و پسران تبدیل‌شده است اما با توجه به تفاوت‌های زیست‌شناختی و مختصات فرهنگی جامعۀ ایران، این امر ممکن است برای دختران شرایط متفاوتی را ایجاد کند. بر این اساس، هدف این مقاله، مطالعۀ تجربۀ زیستۀ دختران از تأخیر در ازدواج و استراتژی‌های مواجهه با آن با روششناسی کیفی است که از تکنیک مصاحبۀ عمیق و نیمه ساختاریافته برای گردآوری دادهها و از روش تحلیل تماتیک برای تحلیل مصاحبهها استفاده شد. بدین منظور، با 20 دختر بالای 30 سال شهر کرج مصاحبه و اشباع نظری حاصل شد. یافتههای پژوهش در دو محور اصلی تجربههای زیسته و گونه‌شناسی استراتژی‌های مواجهه تشریح شده است. نتایج پژوهش حاکی از این است که دختران، در عرصۀ جدال سنت و مدرنیته قرار گرفتهاند. از طرفی با پذیرش ارزشهای مدرن، سن ازدواجشان افزایشیافته و از طرف دیگر، جامعۀ سنتی ایران، این تحولات فرهنگی و ارزشی را برنمیتابد و همین امر سبب بروز مشکلاتی برای دختران و تجربۀ فشارهای اجتماعی به سبب تأخیر ازدواجشان شده است.
