نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور
چکیده
پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کمی و پیمایشی است، که رابطه بین فعالیت بدنی، انزوای اجتماعی و افسردگی در میان سالمندان در طول بیماری همه گیر کووید- 19 را مورد بررسی قرار داده است. جامعه آماری سالمندان(60 سال و بالاتر)، در شهرستان اهواز است، که 384 نفر به روش تصادفی ساده گزینش شده اند. همچنین داده های جمع آوری شده به روش قیاسی و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون هایی نظیر رگرسیون ساده، ضرایب همبستگی و همچنین تحلیل مسیر با استفاده از آزمون معادلات ساختاری در قالب نرم افزارهای pls-smart3 و spss تجزیه و تحلیل شدند. بر اساس زمینه و هدف پژوهش مشخص شد که، بین فعالیت بدنی بیشتر و افسردگی کمتر سالمندان در زمان شیوع بیماری کووید- 19 ارتباط معناداری وجود ندارد. همچنین انزوای اجتماعی بیشتر، افسردگی بیشتر را به دنبال دارد. جهت روش کار از مقیاس فعالیت بدنی سالمندان، مقیاس افسردگی سالمندان و انزوای اجتماعی پرومیس استفاده گردید، که در این راستا، تحلیل مسیر برای ارزیابی رابطه بین فعالیت بدنی، انزوای اجتماعی و افسردگی بعمل آمد. نتایج پژوهش نشان داد که از 384 نظرسنجی بعمل آمده، بر حسب مدل نظری پژوهش، انزوای اجتماعی بالاتر، بیشترین ضریب تاثیر را بر افسردگی سالمندان داشته است(408/0). همچنین مشخص شد که رابطه بین متغیرهایی نظیر: سن و تحصیلات با انزوای اجتماعی مورد تایید قرار نگرفت.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Path analysis of the relationship between physical activity, social isolation and depression among the elderly during the Covid-19 epidemic
نویسنده [English]
- BAHRAM NIKBAKHSH
Assistant Professor, Department of Sociology, Payame Noor University, Tehran, Iran
چکیده [English]
The present study is a quantitative and survey research that has examined the relationship between physical activity, social isolation and depression among the elderly during the Covid-19 epidemic. The statistical population of the elderly (60 years and older) is in Ahvaz city, where 384 people were selected by simple random sampling. Also, the collected data were analytically analyzed using descriptive statistics and tests such as simple regression, correlation coefficients and path analysis using structural equation tests in the form of pls-smart3 and spss software. Based on the background and purpose of the study, it was found that there is no significant relationship between more physical activity and less depression in the elderly during the outbreak of Covid-19 disease. Also, more social isolation leads to more depression. For the method, the Physical Activity Scale for the Elderly, the Depression Scale for the Elderly, and the Promis social Isolation Scale were used. In this regard, path analysis was performed to assess the relationship between physical activity, social isolation, and depression. The results showed that out of 384 surveys conducted, according to the theoretical model of the research, higher social isolation had the highest impact factor on depression in the elderly (0.408). It was also found that the relationship between variables such as age and education with social isolation was not confirmed.
کلیدواژهها [English]
- Social Isolation
- Physical Activity
- Depression
- Social Distance
- Adults