علی اصغر درویشی فرد؛ خدیجه فیضی پور
چکیده
چکیده
بیخانمانی ازجمله مسائل اجتماعی قابلتوجهی است که در عصر حاضر اکثر کشورهای جهان اعم از توسعهیافته و توسعهنیافته درگیر آن هستند و در سطح جامعه ایران و بالاخص در سالهای اخیر به شکل جدیتری گسترشیافته است. شناخت مسائل و مشکلات این گروه، میتواند برنامهریزان اجتماعی را در طراحی سیاستهای اجتماعی کارآمد یاری رساند. ...
بیشتر
چکیده
بیخانمانی ازجمله مسائل اجتماعی قابلتوجهی است که در عصر حاضر اکثر کشورهای جهان اعم از توسعهیافته و توسعهنیافته درگیر آن هستند و در سطح جامعه ایران و بالاخص در سالهای اخیر به شکل جدیتری گسترشیافته است. شناخت مسائل و مشکلات این گروه، میتواند برنامهریزان اجتماعی را در طراحی سیاستهای اجتماعی کارآمد یاری رساند. ازاینرو، مطالعه حاضر به بررسی تجربه زیسته زنان بیخانمان با محوریت مسائل و مشکلات اجتماعی که در حین بیخانمانی با آن درگیر بودهاند، نیز پرداخته است. دادههای این تحقیق از طریق روش تحقیق کیفی و با استفاده از تکنیکهای مصاحبه و مشاهده گردآوریشده است. روششناسی تحقیق، پدیدار شناختی است. حجم نمونه 18 نفر میباشد. افرادی که همگی در یک ملاک خاص مشترکاند و آن تجربه بیخانمانی است. تجزیهوتحلیل اطلاعات به روش ولکات انجام شد و 7 تم اصلی استخراج شد که در واقع نشانگر تصویری سازمانیافته از تجربیات زنان میباشد. این تمها عبارتاند از: اعتیاد و تداوم بیخانمانی، استراتژی تلاش برای بقاء، قربانی جرائم و آزار چندگانه، شکلگیری احساسات منفی، طرد اجتماعی، ناکارآمدی شبکههای اجتماعی و همرویدادی محرومیتها. در نهایت میتوان گفت، زنان بیخانمان دارای شرایط و وضعیت بسیار دشواری هستند که آنها را در مقابل آسیبها و تهدیدهای ناشی از بیخانمانی، آسیبپذیر میکند. در واقع آنها به حدی درگیر تجربیات منفی ناشی از بیخانمانی شدهاند که اولاً تداوم بیخانمانی آنها را در پی داشته است و ثانیاً امکان رهاشدگی از شرایط منفی را برای آنها دشوار نموده است.